Drishti is een zachte starende blik gericht op één punt, om zo de geest tot rust te brengen en de aandacht in onszelf te houden.
Wat als we zonder drishti op de yogamat staan?
Wij, mensen, zijn heel visueel ingesteld. Ons zicht is een van de belangrijkste zintuigen om de wereld om ons heen op te nemen. Behalve dat dit heel handig is, kan het ons ook afleiden van wat er in onszelf en in het nu gebeurt. Sta je wel eens op je yogamat en duw je jezelf toch wat verder, omdat degene naast je zijn neus vlakbij zijn knieën heeft? Dit is heel menselijk en bijna iedereen doet het wel eens. Je bent alleen op dat moment geen yoga aan het doen. Yoga is naar binnen keren, luisteren naar je lijf en de geest tot rust brengen. De houding is daar altijd ondergeschikt aan.
Patanjali
Zoals Patanjali ons duizenden jaren geleden al leerde, kunnen we pas komen tot yoga (het tot rust brengen van de geest en verbinding voelen met alles om ons heen) als al onze zintuigen naar binnen gekeerd zijn. Patanjali beschrijft in één van de oudste yoga geschriften acht stappen om tot yoga te komen. Het proces van het terugtrekken van de zintuigen noemt hij pratyahara. De drishti helpt daarbij. Met een zachte, starende blik op één punt, brengen we het zicht naar binnen en sluiten we ons af voor wat er om ons heen gebeurt. We laten ons daardoor niet meer leiden door wat mensen om ons heen doen en leren luisteren naar onze eigen grenzen en mogelijkheden. Iets waar je heel veel aan hebt… ook als je van je mat afstapt.’
In elke asana kan je jezelf aanleren om je blik op een van de drishti’s te focussen.
